Leave a comment

“Η προσωπική μου ιστορία στις πρώτες βοήθειες… “(Άρθρο 1o)

 

Αποφασίσαμε να μοιραστούμε τις ιστορίες ανθρώπων που εκπαιδεύτηκαν μαζί μας στις Πρώτες Βοήθειες.
Εσείς μας τις στέλνετε κι εμείς τις αναρτούμε!
Ξεκινάμε με την ιστορία της αγαπητής μας εκπαιδευόμενης Βαρβάρας Σωτηροπούλου.

“Αγαπημένη μου ομάδα,

Από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα κοντά σας ένιωσα σαν να γνωριζόμαστε χρόνια και οι ώρες των μαθημάτων ήταν οι ωραιότερες ώρες που πέρασα σε θρανίο. Αγαπώ τον κύριο Γιώργο.

Ο λόγος που παρακολούθησα τα μαθήματα ήταν για να μπορώ να βρω την ψυχραιμία μου, (μέχρι τότε ούρλιαζα κ έτρεχα απλά πάνω κάτω) αν συνέβαινε κάτι σε δικούς μου ανθρώπους κ ιδιαίτερα στο μωράκι μου τότε..

Τώρα πλέον μαμά δεύτερου παιδιού, ετών 3, ένιωθα σίγουρη διότι είχα βοηθήσει σε απλά περιστατικά, στη θάλασσα, σε πτώση με ποδήλατο, όλα απλά κ βατά.

Το δύσκολο ήταν φέτος όταν ετοίμαζα τις μπομπονιέρες για τον γάμο της αδελφής μου κι ο μικρός 2,5 χρονών, ενώ έτρωγε τα κουφέτα κανονικά, ξαφνικά τον βλέπω (ανατριχιάζω στην ανάμνηση) έχει βάλει το χέρι στο στόμα κ βγάζει έναν μικρό ήχο πνιγμού ..αν δεν τον κοίταγα δεν θα το καταλάβαινα..

Ο πατέρας μου ουρλιάζει κ η μάνα μου να προσπαθεί να βάλει το χέρι της μέσα..

Με απόλυτη ψυχραιμία εγώ σαν χειρουργός γιατρός του πανεπιστημίου γυρίζω το παιδί μου προς τα εμένα. Για να επιβεβαιωθώ , το σκύβω μπροστά κ το χτυπάω στην πλάτη με ανοδική φορά τρεις φορές.. Το βλέπω έτοιμο να λιποθυμήσει και να αφήνεται. Τον καθησυχάζω κ του λέω να μην φοβάται. Η μανούλα είναι εδώ και κάνω τη μέθοδο Ηeimlich, έβαλα τα χέρια μου γύρω από το στομάχι του πάνω από τον αφαλό  κ με το χέρι μπουνιά σπρώχνω μέσα κ πάνω (μου βγήκε ενστικτωδώς) και  αμέσως εκσφενδονίζεται ένα στρογγυλό κουφέτο.. κ κάνει κ εμετό.. Μόλις τον άκουσα να κλαίει  νιώθω να ζαλίζομαι κι εγώ και να είμαι έτοιμη να λιποθυμήσω. Δεν ξέρω πως θυμήθηκα να τα κάνω αυτά, όταν πρόκειται για το παιδί μου…Θεωρώ ότι τα διδάχτηκα σωστά.

Εκείνη την στιγμή όπως κ τώρα σας ευχαριστώ και  σας ευγνωμονώ, γιατί δεν ξέρω ποια θα ήταν η κατάληξη αν δεν είχα έρθει στα μαθήματα…

Θα τα πούμε σύντομα για ανανέωση.. Μια μέρα θα γίνω εκπαιδεύτρια πρώτων βοηθειών. Το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου. ”

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *